Życie nie musi być bardziej bestialskie, niż niektórzy ludzie. Kiedy staje się takie, stwarza klimat, w którym rośnie liczba ludzi skłonnych przewyższyć najgorsze statystyki w bezwzględności, w okrucieństwie i bezpardonowości. Nie przywraca się kary śmierci w Izraelu, gdzie terroryści powodują teraz powszechne zagrożenie życia i strach. Zadając wokoło śmierć, czy też rozdając kalectwo. Wszystkimi  wstrząsa podobno śmierć, niezależnie od tego, czy jest ona zadawana w tzw. imieniu prawa, czy bezprawnie. Od momentu narodzenia człowiek sposobi się do śmierci. Nawet nie wiedząc o tym, nie godząc się i wierząc, że po śmierci czeka nas kolejne życie.Śmierć  nie jest czymś nowym, a więc wstrząsająco strasznym. Aczkolwiek jest na tyle nieprzyjemnym wydarzeniem, że staramy sie jak najmniej o niej myśleć. Często myśl o niej staje się zaś impulsem wywołującym przerażające objawy publicznego zdziczenia, niejednokrotnie sprawcami nagłego zezwierzecenia pojęć naprawdę nie są bandyci. Śmierć wyzwala potencjał agresji i ciemnoty, który drzemie w nas. Śmierć samobójcza, okreslana jako tchórzostwo, a wiec często jako ucieczke od odpowiedzialnosci jest na tyle komfortowa, ze mamy luksus zadecydowania o swym odejściu. Przygotowania sie na to zdarzenie. Każda inna śmierć: w wypadku, niby z przyczyn naturalnych(czy są takie?), choroby juz nie stwarza takiej możliwości. Zostawiamy świat nieuporządkowany z całą masą naszych niezrealizowanych planów, marzen, dążeń i .... snów..... znów.....Boję sie śmierci, ponieważ nie jestem jeszcze na nią gotowy....Nie planuję też zabicia kogokolwiek ..... Śmierć sama w sobie to kara, która wywołuje grozę....i chociaż wszyscy już mają zasądzony ten akurat wyrok i tylko czekają na jego, mniej lub bardziej, rychłe wykonanie przez naturę lub inne czynniki, to jednak wiele zależy od spełnienia się, czy też wypełnienia wszelkich zamierzeń przed jej przyjściem. Bo czym jest czekanie na śmierć, z whisky i z cygarkiem w ręku we własnym fotelu,w koziołkującym aucie, czy też w trakcie szorowania ze sporą prędkością po asfalcie? Jest mniej straszne od oczekiwania na nią w celi śmierci? Sądzę, że nie. Wszędzie myśli się tylko o tym jednym (czasami jeszcze boimy się o pozostawianych na świecie bliskich). A  dławiący strach i rozpacz w ogóle nie ustępuje.Przepraszam, czy ktoś mówił o sprawiedliwym świecie?  A jednak śmierć nie wybiera, traktuje wszystkich równo.